Ngorongoro krater en laatste dag vaste land
22 Januari 2014 | Tanzania, Arusha
Vandaag verlaten we de Serengeti voor onze laatste safari in de Ngorongoro krater. Het wordt een krater genoemd omdat de vorm lijkt op een vulkaankrater. Het is echter ontstaan doordat vanwege vulkanische activiteiten de aarde verschoof en dit stuk letterlijk in elkaar viel. De krater heeft een eigen klimaat en is zeer vruchtbaar.
Maar voor we hier de safari kunnen starten moeten we nog eenmaal de open vlaktes van de Serengeti doorkruisen. Zeker geen straf. Want op onze doortocht zien we nu een deel van de grote trek. Het begint met grote kuddes zebra's die aan weerszijden van de weg staan en oversteken. In de verte ziet het zwart van de gnoes. Zo inschattend van de omtrek van de kuddes zijn we niet verbaasd als het een miljoen gnoes zullen zijn. Tussendoor schieten de Thomson Gazelles. En we spotten zowaar een kill. Twee jakhalzen lijken achter een Thomson Gazelle te gaan, maar even later gaat de gazelle achter de jakhalzen aan. We zien dan wat er aan de hand is, de jakhalzen hebben het gemunt op de baby Thomson Gazelle. Moeder probeert ze moedig weg te jagen maar moet uiteindelijk toezien hoe de jakhalzen zich tegoed doen aan haar kroost. We zien ook veel hyena's. Die trekken mee in het kielzog van de grote trek. Onderweg worden voldoende kleintjes geboren en er zitten zieke dieren tussen. Zij ruimen alles maar al te graag op. Zoals we later zien als een groepje hyena's zich tegoed doen aan een gnoe. Met altijd eromheen een vaste schare gieren, die geduldig wachten op de restanten. Er doemt een weg op die ons direct naar de grote kuddes leidt. We slaan die in en even later zijn we omringd door gnoes. Wat machtig om letterlijk midden in de grote trek te staan!
We gaan door via een lange weg met duizenden hobbels. We schudden wat af. Caroline krijgt er jeuk van. Maar na uren gehobbel en getril komen we uit in een soort 'Garden of Eden'. Als we de krater binnen rijden is het alsof je in een serene binnentuin terecht komt. Alles is prachtig groen en straalt een soort rust uit. De dieren lijken ook vrediger en minder gestrest. Gnoes en zebra's kijken je vreedzaam aan en blijven af en toe gewoon staan zodat we mooie close-ups kunnen maken.
Via een grote ronde door de krater zien we verschillende vlaktes met duizenden beesten. In totaal zijn er naar schatting meer dan 25.000 grote zoogdieren te vinden in de krater, die maar 20km in doorsnede is. Daarmee is de krater het meest dichtbevolkte wildgebied ter aarde. Alleen in een specifieke hoek van de krater is de grond geschikt voor bos, en dit sprookjesbos biedt beschutting voor de olifanten en de leeuwen die de middag in de schaduw willen doorbrengen. Leeuwen zien we helaas niet, wel enkele olifanten. En als we het bos uitrijden ziet onze gids Obene in de verte een zwarte neushoorn! In de 25.000 grote zoogdieren zijn er 25 neushoorns te vinden, we hadden er al op gehoopt een neushoorn in het licht te zien. De vorige Afrika-reis (2011 Namibië/Botswana) hebben we de neushoorns alleen in de nacht gezien. De neushoorn van vandaag loopt echter best ver weg en verstopt zich vervolgens tussen een paar buffels, maar we hebben hem gezien!!!
We rijden nog een tijdje wat door de krater en als een soort kadootje zien we een andere neushoorn, en die loopt al grazend onze richting op. We zetten de auto stil en besluiten al kijkend ons lunchpakketje te nuttigen. De neushoorn komt iedere minuut weer wat dichterbij, door de zoomlens kan je het beest goed bekijken. We hadden nog even de hoop dat ze voor ons over zou steken richting het water, maar helaas. We rijden door om de flamingo's te bekijken, een lang gekoesterde wens van Robert na het zien van de documentaire 'Africa'. Op een afstand zien we de roze gloed al staan aan het rand van het zoute meer in het midden van de krater. Omdat er geen 'outlet' is voor het water is het meer zout geworden. Maar de afstand tot de flamingo's wordt maar niet kleiner, helaas moesten we het doen met een paar roze stipjes.
De volgende dag mogen we uitslapen, want we hebben een rustig programma. Maar toch worden we voor 6 uur weer wakker... In de middag komen we aan bij onze laatste lodge in Tanzania, de Karama Lodge. Wat een prachtige locatie, op een berg midden in Arusha (de hoofdstad van het toerisme). Een oase van rust dat uitsteekt boven de drukte van de stad. We maken een wandeling met een gids van de lodge met een picknick tijdens de ondergaande zon. Wat een mooie week, Tanzania was geweldig. Morgen pakken we het vliegtuig richting Zanzibar. Op Zanzibar verlaten we de groep en zitten we met z'n tweeën in een lekker huisje met uitzicht op de zee. We zijn van plan om hier te snorkelen/duiken, te eten bij restaurant 'the rock' en 'stone town' (Zanzibar stad) te bezoeken. Nog een dag of 5 en dan is de reis al weer voorbij
Maar voor we hier de safari kunnen starten moeten we nog eenmaal de open vlaktes van de Serengeti doorkruisen. Zeker geen straf. Want op onze doortocht zien we nu een deel van de grote trek. Het begint met grote kuddes zebra's die aan weerszijden van de weg staan en oversteken. In de verte ziet het zwart van de gnoes. Zo inschattend van de omtrek van de kuddes zijn we niet verbaasd als het een miljoen gnoes zullen zijn. Tussendoor schieten de Thomson Gazelles. En we spotten zowaar een kill. Twee jakhalzen lijken achter een Thomson Gazelle te gaan, maar even later gaat de gazelle achter de jakhalzen aan. We zien dan wat er aan de hand is, de jakhalzen hebben het gemunt op de baby Thomson Gazelle. Moeder probeert ze moedig weg te jagen maar moet uiteindelijk toezien hoe de jakhalzen zich tegoed doen aan haar kroost. We zien ook veel hyena's. Die trekken mee in het kielzog van de grote trek. Onderweg worden voldoende kleintjes geboren en er zitten zieke dieren tussen. Zij ruimen alles maar al te graag op. Zoals we later zien als een groepje hyena's zich tegoed doen aan een gnoe. Met altijd eromheen een vaste schare gieren, die geduldig wachten op de restanten. Er doemt een weg op die ons direct naar de grote kuddes leidt. We slaan die in en even later zijn we omringd door gnoes. Wat machtig om letterlijk midden in de grote trek te staan!
We gaan door via een lange weg met duizenden hobbels. We schudden wat af. Caroline krijgt er jeuk van. Maar na uren gehobbel en getril komen we uit in een soort 'Garden of Eden'. Als we de krater binnen rijden is het alsof je in een serene binnentuin terecht komt. Alles is prachtig groen en straalt een soort rust uit. De dieren lijken ook vrediger en minder gestrest. Gnoes en zebra's kijken je vreedzaam aan en blijven af en toe gewoon staan zodat we mooie close-ups kunnen maken.
Via een grote ronde door de krater zien we verschillende vlaktes met duizenden beesten. In totaal zijn er naar schatting meer dan 25.000 grote zoogdieren te vinden in de krater, die maar 20km in doorsnede is. Daarmee is de krater het meest dichtbevolkte wildgebied ter aarde. Alleen in een specifieke hoek van de krater is de grond geschikt voor bos, en dit sprookjesbos biedt beschutting voor de olifanten en de leeuwen die de middag in de schaduw willen doorbrengen. Leeuwen zien we helaas niet, wel enkele olifanten. En als we het bos uitrijden ziet onze gids Obene in de verte een zwarte neushoorn! In de 25.000 grote zoogdieren zijn er 25 neushoorns te vinden, we hadden er al op gehoopt een neushoorn in het licht te zien. De vorige Afrika-reis (2011 Namibië/Botswana) hebben we de neushoorns alleen in de nacht gezien. De neushoorn van vandaag loopt echter best ver weg en verstopt zich vervolgens tussen een paar buffels, maar we hebben hem gezien!!!
We rijden nog een tijdje wat door de krater en als een soort kadootje zien we een andere neushoorn, en die loopt al grazend onze richting op. We zetten de auto stil en besluiten al kijkend ons lunchpakketje te nuttigen. De neushoorn komt iedere minuut weer wat dichterbij, door de zoomlens kan je het beest goed bekijken. We hadden nog even de hoop dat ze voor ons over zou steken richting het water, maar helaas. We rijden door om de flamingo's te bekijken, een lang gekoesterde wens van Robert na het zien van de documentaire 'Africa'. Op een afstand zien we de roze gloed al staan aan het rand van het zoute meer in het midden van de krater. Omdat er geen 'outlet' is voor het water is het meer zout geworden. Maar de afstand tot de flamingo's wordt maar niet kleiner, helaas moesten we het doen met een paar roze stipjes.
De volgende dag mogen we uitslapen, want we hebben een rustig programma. Maar toch worden we voor 6 uur weer wakker... In de middag komen we aan bij onze laatste lodge in Tanzania, de Karama Lodge. Wat een prachtige locatie, op een berg midden in Arusha (de hoofdstad van het toerisme). Een oase van rust dat uitsteekt boven de drukte van de stad. We maken een wandeling met een gids van de lodge met een picknick tijdens de ondergaande zon. Wat een mooie week, Tanzania was geweldig. Morgen pakken we het vliegtuig richting Zanzibar. Op Zanzibar verlaten we de groep en zitten we met z'n tweeën in een lekker huisje met uitzicht op de zee. We zijn van plan om hier te snorkelen/duiken, te eten bij restaurant 'the rock' en 'stone town' (Zanzibar stad) te bezoeken. Nog een dag of 5 en dan is de reis al weer voorbij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
