Lange rit, leeuwen en (geen) chimpansees

We laten het prachtige Lake Mutanda achter ons, met een rit die 6 uur zou moeten duren, maar uiteindelijk waren we 8 uur later pas op de bestemming. Queen Elisabeth National Parc. De weg er naar toe was weer een prachtig spektakel van bijna aaneen gesloten lint dorpjes, de ene nog meer activiteit dan de andere. De ene weg opbreking na de andere, en we moesten zelfs even stoppen voor een lokale marathon. De hardlopers liepen bijna allemaal in hun dagelijkse kloffie, zelfs iemand in een soort mantelpakje, waardoor het geheel een vreemde gewaarwording was. De ambulance sloot het einde van het peloton, met voor zich een flinke dame liep die door het publiek een luid applaus kreeg :)

We slapen vlak aan de rand van het park in de Bush Lodge, waar we iedere avond een heerlijk vier gangen diner voorgeschoteld krijgen, en we hebben weer een eigen huisje op palen. Deze keer zelfs met een eigen dubbele openlucht douche! Omdat het in het open park ligt, is er kans om 's ochtendsvroeg of in de avond een nijlpaard of ander wild beest tegen kan komen. Daarom word je dan door een begeleider gehaald en gebracht zodat je
veilig het restaurant of huisje bereikt.

De ochtend van dag 6 (14 januari) beginnen we met onze eerste 'Game Drive', waar Game staat voor 'Wildlife' uiteraard. Queen Elisabeth National Parc staat niet bekend om een grote populatie en diversiteit, maar is wel een prachtig park. Door vulkanische activiteiten en zakken en stijgen van bepaalde plateaus is er tussen een aantal gebergten in een redelijk vlakke savanne ontstaan. Met het ochtend licht zijn dit echt geweldige plekken om te zijn. We vinden al snel een leeuwenpaartje, die zich (vanwege bepaalde activiteiten) een weekje hebben afgezonderd van de groep en samen lekker liggen bij een steen. Als we er een halfuurtje later weer langsrijden waagt onze gids (Kule) het er op en rijdt illegaal offroad tot een meter of 6 van de leeuwen. Veraf zijn ze al prachtig, maar zo dichtbij zijn ze echt indrukwekkend. En met af en toe een klein gaapje en een norse blik onze kant op vervolgen ze hun schoonheidsslaapjes.

In de middag staat een nieuw hoogte punt op de agenda: chimp tracking. Na de gorilla is de chimpansee ook 1 van de 3 'apes'. Verwissel de apes niet met de monkeys, want monkeys hebben weinig relatie tot de mens. Heel simpel: alles met een staart is een monkey, zonder staart is een ape. De tracking vindt plaats is een 'Gorge', eens soort vallei dat is ontstaan door een rivier. Deze rivier loopt dwars door de savanne, maar de kloof die de rivier heeft gecreëerd zit vol met een relatief jong tropisch regenwoud. Van bovenaf ziet het er heel maf uit: uitgestrekte vlaktes van geel gras met af en toe een boompje, en een kloof die vol zit met diverse groene hoge bomen. Het lijkt heel onrealistisch ofzo.
We dalen het regenwoud in, en de lokale gids legt uit wat we gaan doen, met de mededeling dat de kans vandaag niet zo groot is om de chimps te zien. Tijdens een mooie (en soms uitdagende) wandeling zien we enkele soorten monkeys, en zorgen we er per ongeluk voor dat een groep nijlpaarden op hol slaat. Maar de chimpansees laten zich niet horen of zien. Na een paar uur wandelen keren we maar huiswaarts. Gelukkig hebben we over 2 dagen weer de kans om de chimps te zien, maar dan in een ander park (Kibale).




Ps. Voor diegene die de foto's missen.. Dat klopt, helaas is het Afrikaanse netwerk deze keer niet echt in staat om foto's upteloaden. Misschien dat we nog ergens iets kunnen doen, maar dan blijft het beperkt tot een paar kiekjes. De uiteindelijke foto's volgen begin februari...