Buenos Aires

Eindelijk is het zover, we gaan maar liefst drie maanden op reis door Zuid Amerika. Nu het vertrek nadert nemen de spanningen toe. Hoe zullen we het vinden? En hoe lastig wordt het communiceren aangezien we allebei drie woorden Spaans kunnen? Maar het enthousiasme neemt het over, wat een avontuur!

We starten in een appartementje in de wijk Recoleta. Zaterdagavond komen we laat aan, als we met ons hoofd het kussen raken zijn we vertrokken. Omdat we maandag een fietstour hebben geregeld, besluiten we het zondag rustig aan te doen en een beetje de wijk te verkennen. We moeten ons even knijpen, zitten we echt in Buenos Aires? Of een mix van Barcelona en Parijs? Het voelt zo Europees.

Het is een wat grauwe dag en we wandelen door de buurt. Het is opvallend rustig, erg prettig. Dit zal snel veranderen als de normale werkdag weer begint, maar nu is het voor een stad met 16 miljoen inwoners (hierbij tellen alle suburbs mee) een rustige plek.

Hoewel we het niet zo hebben op begraafplaatsen, gaan we toch naar die van Recoleta. En ondanks het doel van die plek is het prachtig. De mausolea zijn heuse kunstwerkjes en proberen elkaar de loef af te steken. Sommige heel oud. Opvallend is dat de graven keurig in het gelid staan. Er is zelfs een graf in de vorm van een piramide. En natuurlijk ligt de fameuze Evita ofwel Eva Duarte Perron hier. Het graf is eigenlijk heel simpel, voor iemand voor haar statuur zou je een prive mausoleum verwachten. We leren later dat haar lichaam na haar dood een heuse wereldtour heeft gemaakt. Perron verloor de macht en week uit naar Europa. Zijn opvolgers wilden alles wat te maken had met Perronismo (zijn politieke beweging) vernietigen, dus ook Eva. De generaal die de opdracht kreeg, kreeg het niet over zijn hart haar gebalsemde lichaam te vernietigen. Ze werd naar Italie gestuurd en daar in een anoniem graf bij gezet. Jaren later klantelde de macht en ging men op zoek naar Eva. Ze werd herenigd met haar man in Madrid die werd herkozen en vertrok naar Buenos Aires. Maar Eva bleef achter. Enkele maanden nadat Perron weer aan de macht was stierf hij, zijn macht overlatend aan zijn incapabele derde vrouw Isabella. Zij wilde Eva laten waar ze was, maar het volk werd woest en claimde hun Eva. Dus ging Eva terug de grote plas over, maar waar moest ze heen. Het grote monument wat destijds voor haar in aanbouw was, was vernietigd. Dus besloot Isabella Eva bi te zetten in het familiegraf van haar vader Duarte. En daar ligt ze dus tussen alle rijke mensen, die ze juist verafschuwde. Karma is a bitch.

Bij de begraafplaats is een kleine kapel. Toen we die binnen gingen waren enkele muzikanten net hun instrumenten aan het stemmen. We besloten te wachten. Enige tijd latger was het symfonie orkest gereed en hebben we een uurlang naar prachtige muziek van camille Saint-Sains, Haydn en Mozart geluisterd. In die atmosfeer werkelijk bijzonder.

Om een goede indruk te krijgen besloten we de ultimate fietstour van Biking Buenos Aires te voeken. Deze duurt 7 uur en was 25 km lang. We zijn maar liefst 5 keer gewaarschuwd dat je we echt fietservaring nodig had. Toen ze er eenmaal achter waren dat wij Dutchies waren hadden ze geen vrees. You live in biking mekka reageerden ze. De tocht ging door San Telmo, de oudste wijk van Buenos Aires naar La Boca met de gekleurde huisjes en het voetbalstation. Als je denkt dat wij Nederlanders voetbalgek zijn, hier is het een religie. Vervolgens naar de haven. eentje die nooit in gebruik is genomen omdat de grote boten die werden ontwikkeld tijdens de bouw niet meer pasten. Door naar een zelf gemaakt schiereiland ( we zijn niet de enige die land winnen van het water) met veel hoogbouw en nieuwe appartementen (Buenos Aires is in tegenstelling to andere grote steden niet zo bezaaid met hoge gebouwen). Hier ´wonen´de ultrarijken. Minsten 40% van de gebouwen staat leeg omdat ze alleen maar voor 3 weken invliegen. Het ligt aan de rivier ´plata´ die zo groot is dat je zou zweren dat het een zee is. Na een uur gewacht te hebben op onze lunch ( de rij van kilometers lang, en ja het was heerlijk), door naar recoleta en via Microcentro en het beroemde Plaza del Mayo terug naar San Telmo. Los van dat we veel hebben gezien hebben we uitgebreid de geschiedenis van Argentinie en politiek meegekregen. Heel interessant om zo meer te begrijpen van dit grote land dat zo met zichzelf worstelt.

We hadden nog enkele dagen over om de rest te verkennen. Dus naar Palermo. De hippe buurt met de bars en restaurant waar een erg leuke en relaxte vibe hangt. En waar veel parken zijn zodat we lekker konden chillen. En daarna opeens een power black out in onze wijk. Alle straten lagen eruit. En dan niet maar 4 straten om ons stuk heen, nee een heel groot deel van recoleta lag plat. Heel fijn als je op de 8e verdieping zit met je appartement. In begin nog best schattig met de kaarsjes, maar als je de volgende avond nog steeds geen stroom hebt wordt het behoorlijk irritant. Winkels en restaurants waren druk bezig om nood aggegraten aan te sluiten. De volgende dag hoorden we ze overal loeien. Tot aan ons vertrek hebben we geen stroom gehad. Wonderlijk, en toen wisten we het zeker, we zijn echt in Zuid Amerika.