Bakken met water
30 December 2015 | Brazilië, Foz do Iguaçu
Van Lima (zie vorige blog) vliegen we in 4 uurtjes naar de Igaussu watervallen. Het zijn de grootste ter wereld en daarmee een mega attractie. We besluiten eerst de Argentijnse kant te bezoeken, die is veruit het meest uitgebreid is. Het park is mega commercieel en druk. Alsof je de Efteling ingaat in de herfstvakantie. We schuivelen in drommen naar de gebaande paden waar met bordjes alles staat aangegeven.
Voor het eerst in onze drie maanden dat we het gevoel hebben vast te zitten in een attractiepark. Op elke meter maken mensen de meest belachelijke selfies. Je moet er iets voor over hebben om die watervallen te zien zullen we maar zeggen. We beginnen met de rode route die bovenlangs loopt. De stalen paden gaan over de rivier heen en biedt diverse goede uitkijkpunten bovenop de waterval. Het water dondert met bakken naar beneden. Het is af en toe vechten voor een goed plekje maar dan word je wel beloond met een prachtig uitzicht.
Als we de route bovenlangs hebben gehad gaan we door met de route onderlangs. Dat geeft je een beter beeld van de hoeveelheid water en hoe ver die naar beneden valt. Op een stuk spat het water in een fijne mist omhoog en maakt je in een paar seconde kleddernat. Een fijne verfrissing, want het is benauwend heet. Als we ook die route hebben gedaan hebben we nog ruim 3 uur te gaan voor onze transfer ons terugbrengt. En hoe mooi de watervallen zijn, we hebben het wel een beetje gezien (naja vooral ik, Rob is gek op watervallen) en de meute mensen werken me op de zenuwen.
We gaan een ijsje halen en zien dat grappige aapjes en een type beertje dat een mix is tussen een wasbeer, miereneter en ringstaart maki. Ze zijn heel schattig tot ze op ons afstormen omdat ze weten dat we eten hebben. We zoeken dekking in de snackbar en peuzelen daar maar onze ijsjes op. De bordjes die je voor die beesten waarschuwen, om ze vooral geen eten te geven zijn niet overbodig, niet dat we dat van plan waren. Toch heb je van die domme pappenheimers die het wel doen. De wraak is zoet, de beesten grissen je tas open en bespringen je. Als je pech hebt houd je er flinke wonden aan over.
We hebben geen zin om €50 pp te betalen voor een uber commercieel boottochtje aan de voet van de watervallen. Wat rest is het treintje omhoog te nemen. Van daar is het nog een flink eind lopen naar het punt dat je boven de 'Devils Throat' staat. Dit is een relatief smal deel van de watervallen en het water dendert er het hardst naar beneden. Het stuk ernaartoe loop je over het enorme Amazone basin. Een rivier kun je het amper noemen, zo groot is het. Bij de 'Devils Throat' is het een drukte van jewelste maar we vinden een plekje. Je kunt de bodem niet eens zien, omdat het water dat naar beneden stort als een mist weer opstuift en lekker verkoeling biedt.
En dan hebben we onze tijd gehad en kunnen we richting de transfer. Iguassu is mooi maar voor ons echt net te toeristisch en 6 uur zeker te lang. Maar we hebben het goed gezien, dus de volgende dag gaan we mooie extotische vogels bekijken in het Vogelpark in plaats van de Braziliaanse kant van de watervallen te bekijken. En dat is een welkome afleiding. Ze hebben prachtige ara's en toekans die je van heel dichtbij kunt zien. En dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Onze laatste stop voor we naar huis gaan: Rio de Janeiro!
Voor het eerst in onze drie maanden dat we het gevoel hebben vast te zitten in een attractiepark. Op elke meter maken mensen de meest belachelijke selfies. Je moet er iets voor over hebben om die watervallen te zien zullen we maar zeggen. We beginnen met de rode route die bovenlangs loopt. De stalen paden gaan over de rivier heen en biedt diverse goede uitkijkpunten bovenop de waterval. Het water dondert met bakken naar beneden. Het is af en toe vechten voor een goed plekje maar dan word je wel beloond met een prachtig uitzicht.
Als we de route bovenlangs hebben gehad gaan we door met de route onderlangs. Dat geeft je een beter beeld van de hoeveelheid water en hoe ver die naar beneden valt. Op een stuk spat het water in een fijne mist omhoog en maakt je in een paar seconde kleddernat. Een fijne verfrissing, want het is benauwend heet. Als we ook die route hebben gedaan hebben we nog ruim 3 uur te gaan voor onze transfer ons terugbrengt. En hoe mooi de watervallen zijn, we hebben het wel een beetje gezien (naja vooral ik, Rob is gek op watervallen) en de meute mensen werken me op de zenuwen.
We gaan een ijsje halen en zien dat grappige aapjes en een type beertje dat een mix is tussen een wasbeer, miereneter en ringstaart maki. Ze zijn heel schattig tot ze op ons afstormen omdat ze weten dat we eten hebben. We zoeken dekking in de snackbar en peuzelen daar maar onze ijsjes op. De bordjes die je voor die beesten waarschuwen, om ze vooral geen eten te geven zijn niet overbodig, niet dat we dat van plan waren. Toch heb je van die domme pappenheimers die het wel doen. De wraak is zoet, de beesten grissen je tas open en bespringen je. Als je pech hebt houd je er flinke wonden aan over.
We hebben geen zin om €50 pp te betalen voor een uber commercieel boottochtje aan de voet van de watervallen. Wat rest is het treintje omhoog te nemen. Van daar is het nog een flink eind lopen naar het punt dat je boven de 'Devils Throat' staat. Dit is een relatief smal deel van de watervallen en het water dendert er het hardst naar beneden. Het stuk ernaartoe loop je over het enorme Amazone basin. Een rivier kun je het amper noemen, zo groot is het. Bij de 'Devils Throat' is het een drukte van jewelste maar we vinden een plekje. Je kunt de bodem niet eens zien, omdat het water dat naar beneden stort als een mist weer opstuift en lekker verkoeling biedt.
En dan hebben we onze tijd gehad en kunnen we richting de transfer. Iguassu is mooi maar voor ons echt net te toeristisch en 6 uur zeker te lang. Maar we hebben het goed gezien, dus de volgende dag gaan we mooie extotische vogels bekijken in het Vogelpark in plaats van de Braziliaanse kant van de watervallen te bekijken. En dat is een welkome afleiding. Ze hebben prachtige ara's en toekans die je van heel dichtbij kunt zien. En dan is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Onze laatste stop voor we naar huis gaan: Rio de Janeiro!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
