Hoge pieken van Cerro Torre en Fitzroy
10 November 2015 | Argentinië, El Chaltén
We verlaten Chili via een spectaculaire weg langs het immense Lago General Carrera. Meerdere keren zijn we gewaarschuwd voor de steile kliffen. Omdat het een gravelweg is en er nauwelijks vangrails staan, wil het nog wel eens gebeuren dat een auto naar beneden stort. De val alleen al overleef je niet. Maar wordt ons verteld ter geruststelling, jullie rijden aan de veilige kant langs de bergen in plaats van het water.
We doen het rustig aan en genieten van het dramatische uitzicht. Het meer is overal zo azuurblauw en langs het meer heb je spectaculaire rots en bergpartijen. En dan komen we bij Chile Chico. Een klein grensplaatsje. Op het uitkijkpunt is een speciale windtrechtef gemaakt, maar die hebben wij niet nodig om te voelen hoe sterk de wind is.
Eenmaal in Argentinië verandert al snel het landschap. Alles is plat met in de verte nog af en toe heuvels en bergruggen. De weg gaat maar aan een stuk door en het is nogal saai. We missen Chili. Via hilarische bordjes worden we gewaarschuwd voor de sterke wind. En inderdaad is het soms lastig de bus onder bedwang te houden. En als je uitstapt moet je moeite doen de deur open te krijgen en te houden.
Het is zondag en daarmee is alles dicht. We kunnen dus geen inkopen doen en besluiten zo lang mogelijk door te rijden. We moeten nog wel even voor we in El Chalten aankomen. We kamperen in een nietzeggend plaatsje met 2 wegen. Het enige hostel is dicht en het hotel razend duur. Dus slapen we op de parkeerplaats van een gek fluitend mannetje.
De volgende dag vroeg weer de weg op. We zijn blij met elke kilometer asvalt. Rond 16:00 bereiken we el Chalten. We hebben ontzettend geluk dat het weer zo helder is. We hebben in Chili gekampeerd en toen zei de eigenaar dat hij drie dagen had gewacht om maar iets te kunnen zien can de beroemde Cerro Torre en Fitzroy pieken dit als enorme spiezen uitsteken met diverse gletchers. Hij had niks gezien. Bij ons is het zo helder dat we ze al kilometersver vanaf El Chalten kunnen zien. Machtig mooi!
We halen informatie bij het park en doen de korte wandeling naar het uitkijkpunt en vergapen ons aan de bergketens en gletchers. De naam parque los glacieres is zeker gepast. We zijn nu aan de noordkant waar je dus kunt hiken naar de pieken. We zien veel fanatieke bergwandelaars. In het zuiden kun je naar de Perito Moreno gletcher. Dat wordt onze volgende stop.
We nemen een hostel omdat we na ruim 2 dagen dringende behoefte hebben aan een warme douche en ook wel weer eens wifi willen hebben. We vinden een leuke kroeg snnex restaurant die self bier brouwt en eten daar een lekkere hap en genieten van het bier.
De volgende dag gaan we los van elkaar op pad. Caroline is het hiken even beu en besluit een 4 uur durende paardrijtocht door de valeite maken. Die gaat door mooie weides met uitzicht op dediverse bergketens en Fitzroy. Ook deze dag is het weer goed weer. Pas aan het einde zal het omslaan. We zijn erg onder de indruk van de naar de windvlagen. Het kost soms moeite te blijven staan, maar hier in El Chalten betekemt dit een zuchtje wind. We willen niet weten wat in hun beleving storm is.
Robert gaat wel hiken richting de Fitzroy. Het is best een pittige klim en het laatste stuk gaat loodrecht omhoog. Omdat ervoor al een mooi uitzicht is op de enorme torens van de Fitzroy besluit Robert de laatste klim te laten voor wat het is.
Terug bij het hostel regelen we onze tour naar Perito Moreno. Helaas is morgen (11/11) vol maar 12/11 kunnen we terecht voor de grote ijstocht. Eerst ga je met een boot over het meer dat je fantastisch uitzicht geeft op de imposant grote gletcher (wat we tot nu toe hebben gezien zijn beekjes vergeleken bij deze joekel) en daarna gaan we het ijs op voor een hike. Omdat de gletcher elke dag zo'n twee meter (!) beweebt geeft dit ons de beste kans ijsgrotten te vinden.
Wellicht dat we morgen nog een raft tour zullen doen in el chalten. Het beloofd mooi weer te worden. Voor u even relaxen. En hope. Dat de pinautomaten het eindelijk eens doen. Want onze cash gaat er nu opeens hard doorheen dankzij Perito Moreno. Met nog 2 maanden te gaan is het wel fijn om dollars en euro's achter de hand te hebben. Just in case.
We doen het rustig aan en genieten van het dramatische uitzicht. Het meer is overal zo azuurblauw en langs het meer heb je spectaculaire rots en bergpartijen. En dan komen we bij Chile Chico. Een klein grensplaatsje. Op het uitkijkpunt is een speciale windtrechtef gemaakt, maar die hebben wij niet nodig om te voelen hoe sterk de wind is.
Eenmaal in Argentinië verandert al snel het landschap. Alles is plat met in de verte nog af en toe heuvels en bergruggen. De weg gaat maar aan een stuk door en het is nogal saai. We missen Chili. Via hilarische bordjes worden we gewaarschuwd voor de sterke wind. En inderdaad is het soms lastig de bus onder bedwang te houden. En als je uitstapt moet je moeite doen de deur open te krijgen en te houden.
Het is zondag en daarmee is alles dicht. We kunnen dus geen inkopen doen en besluiten zo lang mogelijk door te rijden. We moeten nog wel even voor we in El Chalten aankomen. We kamperen in een nietzeggend plaatsje met 2 wegen. Het enige hostel is dicht en het hotel razend duur. Dus slapen we op de parkeerplaats van een gek fluitend mannetje.
De volgende dag vroeg weer de weg op. We zijn blij met elke kilometer asvalt. Rond 16:00 bereiken we el Chalten. We hebben ontzettend geluk dat het weer zo helder is. We hebben in Chili gekampeerd en toen zei de eigenaar dat hij drie dagen had gewacht om maar iets te kunnen zien can de beroemde Cerro Torre en Fitzroy pieken dit als enorme spiezen uitsteken met diverse gletchers. Hij had niks gezien. Bij ons is het zo helder dat we ze al kilometersver vanaf El Chalten kunnen zien. Machtig mooi!
We halen informatie bij het park en doen de korte wandeling naar het uitkijkpunt en vergapen ons aan de bergketens en gletchers. De naam parque los glacieres is zeker gepast. We zijn nu aan de noordkant waar je dus kunt hiken naar de pieken. We zien veel fanatieke bergwandelaars. In het zuiden kun je naar de Perito Moreno gletcher. Dat wordt onze volgende stop.
We nemen een hostel omdat we na ruim 2 dagen dringende behoefte hebben aan een warme douche en ook wel weer eens wifi willen hebben. We vinden een leuke kroeg snnex restaurant die self bier brouwt en eten daar een lekkere hap en genieten van het bier.
De volgende dag gaan we los van elkaar op pad. Caroline is het hiken even beu en besluit een 4 uur durende paardrijtocht door de valeite maken. Die gaat door mooie weides met uitzicht op dediverse bergketens en Fitzroy. Ook deze dag is het weer goed weer. Pas aan het einde zal het omslaan. We zijn erg onder de indruk van de naar de windvlagen. Het kost soms moeite te blijven staan, maar hier in El Chalten betekemt dit een zuchtje wind. We willen niet weten wat in hun beleving storm is.
Robert gaat wel hiken richting de Fitzroy. Het is best een pittige klim en het laatste stuk gaat loodrecht omhoog. Omdat ervoor al een mooi uitzicht is op de enorme torens van de Fitzroy besluit Robert de laatste klim te laten voor wat het is.
Terug bij het hostel regelen we onze tour naar Perito Moreno. Helaas is morgen (11/11) vol maar 12/11 kunnen we terecht voor de grote ijstocht. Eerst ga je met een boot over het meer dat je fantastisch uitzicht geeft op de imposant grote gletcher (wat we tot nu toe hebben gezien zijn beekjes vergeleken bij deze joekel) en daarna gaan we het ijs op voor een hike. Omdat de gletcher elke dag zo'n twee meter (!) beweebt geeft dit ons de beste kans ijsgrotten te vinden.
Wellicht dat we morgen nog een raft tour zullen doen in el chalten. Het beloofd mooi weer te worden. Voor u even relaxen. En hope. Dat de pinautomaten het eindelijk eens doen. Want onze cash gaat er nu opeens hard doorheen dankzij Perito Moreno. Met nog 2 maanden te gaan is het wel fijn om dollars en euro's achter de hand te hebben. Just in case.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
